Lieve Margriet,

Mede door jouw “praktijktotaalbalans”
Gaf jij mij weer glans.
Niet alleen jouw praktijk en hoe je werkt is goed
Maar ook jijzelf als persoon hebt een speciale en mooie kracht en geeft mensen weer moed.
Jij bent zo goed in je werk en een prachtpersoon
En toch blijf jij zo gewoon.
Toen ik hier begon wist ik niet wat ik kon verwachten
Maar daar kwam ik al snel achter
In die mooie paarse praktijkruimte maakte jij mijn symptomen aanzienlijk zachter.
Ik begon bijna te denken door de reguliere zorg dat het tussen mijn oren zat
En belandde bijna in een diep gat
Tot jij zei dat er echt een misselijk makend beestje zat.
Ik kon weer volhouden want ik was niet gek
Neen! Er was echt een lek.
LYME veroorzaakte mijn klachten
Eindelijk hoefde ik niet meer te wachten.
Jij wist precies waar ik het over had
Want jij zat ooit zelf ook in die verschrikkelijke cyclus en was dat net als ik goed zat.
Hoe ziek ik mij ook voel(de), jouw afspraken zou ik nooit afzeggen
Al moest mijn moeder me bij je op de rode stoel neerleggen.
Want ik wist hoe ziek ik ook was na de behandelingen
Een paar dagen daarna kon ik weer een dag even wat meer dingen.
Dat was voor mij genoeg reden om te gaan
Want jij liet mij niet in een waan.
Nee, jij gaf mij kracht en knutselde weer de speciaal gemaakte korrels voor mij in elkaar
OF zette mij in een Detox voetenbad, dat was pas raar!
En dan hebben we het nog niet eens over de ontgiftingskuren
Ik vond ze geweldig, al gingen mijn billen er soms wel van schuren…
De nierkuur kon ik minder goed
Ja, die was bitterder en niet zo zoet.
Ook moest ik beginnen met een antihistamine dieet
Ik let sindsdien echt goed op wat ik eet.
Onze gesprekken, het lachen of gewoon de oppepper
Met de medicijnen of het apparaat de Zapper.
Jij hebt voor al mijn klachten wel iets
En laat mij niet slechts de deur uitgaan, dat vind jij niets.
Lieve Margriet, ik wil je gewoon bedanken voor alles
Wat jij voor mij hebt gedaan en doet.
Hopelijk houden we altijd contact, het gaat je goed!

Liefs,
Paola  (15-10-2016)

Jazeker, heel erg blij ben ik dat ik via via Margriet heb mogen ontmoeten en kan zeggen dat ik haar na ruim twee jaar behandeling, goed heb leren kennen.
Mijn klachten waren te veel om in korte tijd uitbehandeld te zijn, daarom reed ik iedere 6 weken uit het donkere zuiden naar Uithoorn. Margriet ontving mij altijd met open armen, een thuiskomen, ik wist dat ook nu weer iets ontdekt zou worden dat Margriet al aan mij zag bij mijn binnenkomst.
In de jaren zeventig ben ik voor het eerst in aanraking geweest met een teek, in die jaren was niet erg veel bekend over de gevolgen van zo’n beet. Vlak daarna werd ik zwanger helaas is het kindje na 6 maanden zwangerschap dood ter wereld gekomen, volgens de artsen was ik zwangerschapsdiabeet met dit als gevolg. De medici konden niets vinden. Mijn leven ging verder en er ontstonden allerlei kwalen maar nooit was er iets uit bloedonderzoeken te annaliseren dus niet aanstellen en verder gaan.

In 2011 liep ik mijn tweede tekenbeet op en deze keer zag mijn huisarts de Borelia Migrans en zette mij op een antibioticum kuur van drie weken. Intussen wijzer geworden heb ik er nog een drie weekse kuur aanvast kunnen praten en dat was het dan voor de reguliere gezondheidszorg. Na nog wat bloedprik sessies was ik uitbehandeld en hoefde niet meer met klachten gerelateerd aan de ziekte van Lyme bij de huisarts aan te komen, ik werd gezien als een querulant. Eigenlijk was Margriet niet zo blij met al die antibiotica maar dat kon ik toen nog niet weten.

Inmiddels zitten we in het jaar 2015 en heb ik vorige week afscheid genomen van Margriet.
Ik voel me werkelijk herboren, ik ben weer vrolijk, niet meer zo extreem emotioneel en ik heb weer energie, zin om dingen te doen en niet alleen ik merk dit maar mijn hele omgeving ziet deze ommekeer in mijn hele zijn.

Dank, heel veel dank lieve Margriet, mocht het nodig zijn dan zie je me zeker terug maar voor nu voelt het afscheid goed, ik wens je samen met Ronald alle goeds voor jullie en jullie praktijk.

Lieve groet van D. en C. (26-06-2015)

In november 2009 kreeg ik in een korte tijd allerlei vreemde vlekken op mijn benen, die zich uitbreidden over mijn hele lichaam. Dat ging gepaard met een ernstig moe gevoel en spierpijn. De artsen zeiden: Het is livedo reticularis en een symptoom van iets in je lichaam wat niet goed is. Er volgde zeer veel onderzoeken, maar men kwam niet achter de oorzaak. Wel ontdekte men dat ik bloedarmoede had; dat de bloedbezinking te hoog was en dat er in het bloed een fout eiwit zat. Hierdoor was er kans op beenmergkanker.

Intussen ging mijn conditie sterk achteruit; totdat ik nog maar kleine stukjes kon lopen en bijna niet meer kon fietsen. Na het slikken van veel pijnstillers schreef men mij prednison voor, waardoor ik me wel wat beter ging voelen. Maar het was natuurlijk geen oplossing.

Na ruim een jaar zo doorgetobd te hebben ben ik bij Margriet terecht gekomen. Volgens haar heb ik de ziekte van Lyme. Ik ben haar medicijnen gaan slikken en gelijk de prednison gaan afbouwen. Nu slik ik geen prednison meer en voel me 100 keer beter. En het wonderlijke is dat het bloedonderzoek heeft uitgewezen, dat de bloedarmoede is opgeheven; de bloedbezinking beter is geworden en ook het percentage foute eiwit is genormaliseerd. Mijn conditie moet nog wel wat verbeteren en de vlekken op mijn lichaam zijn nog niet weg. Maar ik kan weer afstanden lopen en fietsen en daarmee ben ik wel erg blij.

R. de Rijk.

Graag wil ik iets vertellen over mijn ervaringen met de praktijk van Margriet van Schaik. ± 15 jaar geleden werd ik ziek. Ik had Cytomegalie (een soort ziekte van Pfeiffer ). Ik was steeds grieperig en gauw moe. Na 2 jaar was de ziekte niet meer in mijn bloed te zien. Helaas bleef ik me moe voelen en had weinig weerstand. De huisarts zei, dat ik waarschijnlijk ME had.

Via via ben ik in contact gekomen met Margriet van Schaik. Bij een van de eerste behandelingen ontdekte ze al, wat er met mij aan de hand was. Mijn schildklier werkte veel te langzaam !

Mijn toenmalige huisarts verwees mij, op mijn verzoek, door naar het ziekenhuis, want hij zag geen afwijkingen in de uitslag van het bloedonderonderzoek. In het ziekenhuis ben ik door een schildklierspecialist onderzocht. Ook hij zag geen enkele afwijking in het bloed. Ik moest maar Prozac gaan slikken,was zijn advies. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. Wel ben ik naar een natuurarts in Utrecht gegaan, die gespecialiseerd was in schildklierziekten.

Hij heeft mijn bloed zeer uitgebreid onderzocht en hij constateerde inderdaad , dat ik de ziekte van Hashimoto heb. Dat is een auto-immuun-ziekte van de schildklier. Sindsdien gebruik in schildkliermedicijnen en gaat het weer goed met me.

Margriet van Schaik had dus gelijk en ik ben nog altijd blij, dat zij ontdekt heeft, wat er met mij aan de hand was.

Nog steeds kom ik regelmatig bij haar in de praktijk om mij te laten testen. Het is heel bijzonder wat zij doet en eigenlijk niet uit te leggen.

Ik ben blij,dat ik haar heb leren kennen!

Ik voel me nu heel goed en ik kan altijd bij haar terecht,als het om welke reden dan ook ,wat minder goed met me gaat.

Hannalie Kaplan.